Hallo allemaal! Weer een update!

Charters Towers, 3 december 2013.

Hallo allemaal!

Het is lang geleden sinds mijn laatste blog, maar geen nieuws is goed nieuws!

Mijn Nederlands is erg achteruit gegaan, maar het Engels verbeterd dus er kunnen wat spelfouten zitten in het verhaal. Kleinigheidje;)

Mijn vorige blog eindigde wanneer ik op het punt stond te vertrekken naar Byron Bay. Ondertussen zit ik ongeveer 2000 km verder naar het noorden! Ik zal de volgorde even vermelden voor het gemak:

1.       Sydney

2.       Byron Bay

3.       Fraser Island

4.       Brisbane

5.       Ipswich

6.       Caloundra

7.       Caboulture

8.       Noosa

9.       Charters Towers

En ondertussen gekampeerd op plaatsen waar ik de plaatsnaam niet meer van weet:P

Ik zal beginnen bij Byron Bay:

Na een 12 uur durende busreis van Sydney naar Byron Bay waren we aangekomen in ons hostel. Tot ons geluk kregen we een hele appartement voor ons groepje bestaande uit Ken de Belg, Steve, Maxime en Carine de francozen en ik. We konden het appartement delen met een Ierse kerel Barra die vanaf aankomst onze grote vriend is geworden. Na uitgebreid boodschappen te hebben gedaan bij de Aldi (jaja, dé goedkoopste) zijn we ons klaar gaan maken voor Halloween. Dat wordt hier uitgebreid gevierd en wij wilden natuurlijk aan meedoen. Helaas waren alle kostuums bijna uitverkocht; verkleden als vrouw dan maar! Maar voordat ik verder ga over onze dolle nacht zal ik jullie eerst eens vertellen over Byron Bay. Het is een klein surfstadje dat zich nooit echt helemaal heeft ontwikkeld. De bewoners zien eruit als hippies en de tijd heeft hier letterlijk stil gestaan. Iedereen loopt op blote voeten, en de stranden zijn gevuld met veel jong volk dat tot s’avonds laat aan de kust blijven hangen. Stressen is hier onmogelijk en dit kleine plaatsje heeft mijn hart dan ook gestolen. S’middags zijn de straten gevuld met straatartiesten (meestal gitaristen, die erg goed zijn!) die wel van een drankje houden. S’avonds staat iedereen gebruik te maken van de gratis te gebruiken BBQ’s, met biertjes in de handen. Terug naar onze dolle nacht dat begon in ons hostel; Een gratis BBQ All you can eat en iedereen moet verkleed zijn. Dat laat ik me geen 2e keer vertellen. Na een volle buik – meerendeels door het bier – eindigde de avond in het hostel met iedereen dansend op de tafels. Daarna zijn we naar de Surf Shack gegaan. Zoals de naam het al doet vermoeden is het niks meer dan een plek voor hangende surfers en een klein dansvloertje. Daar hebben we ons de hele avond vermaakt en de ochtend daarna was de eerste keer in Australië dat ik heb kunnen uitslapen.

Die dag zijn we vertrokken naar de Byron Bay Lighthouse, het bekendste plekje van Byron Bay omdat dit het meest oostelijke punt van Australië is. Een geweldige looptocht langs de mooiste stranden zijn we aangekomen bij het Lighthouse en het uitzicht is adembenemend. Onderweg naar ons hostel heb ik voor het eerst een slang in het wild gespot en niet zomaar een slang maar een Bruine Slang. Ongeveer de meest gevaarlijke slang in Australië, als je wordt gebeten ben je binnen een paar uur verleden tijd. Tóch fascinerend!

Hier zijn we uiteindelijk 5 dagen gebleven, om vervolgens te vertrekken naar Fraser Island: Het grootste zandeiland ter wereld!

We hadden de ochtendbus genomen uit Byron, en het was ongeveer 12 uur rijden. Eenmaal aangekomen in Hervey Bay werd ons vrolijk gevraagd of we al boodschappen hadden gedaan voor Fraser. Natuurlijk niet, we komen net uit een busreis van 12 uur! Omschakelen, en eten en drinken proberen te regelen voor ons 3 daagse kampeeravontuur. Uiteindelijk beland in een winkel waar natuurlijk bijna alles was uitverkocht. Dat wordt dus 3 dagen worstjes eten.

De volgende ochtend om 6 uur s'ochtends was de briefing wat een video bekijken inhield. Niemand heeft dus opgelet. We waren met een grote groep van ongeveer 30, en tot mijn geluk waren er maar 4 met een rijbewijs. Dat wordt dus mijn eerste keer rijden in Australië! Na een korte uitleg gingen we met de 4x4’s rijden naar de boot. En na 40 minuten kwamen we aan op Fraser Island, en het werd meteen duidelijk dat we eigenlijk wel hadden moeten opletten bij de briefing. Dit was namelijk hardcore 4x4 rijden, met hobbels en zandwegen die in Nederland verboden zouden zijn.

Gelukkig had ik het snel onder de knie en deelden we de auto met Ken de Belg, 2 Zwitsere gasten Fabrice en Benji en onze francaise Carine. Wat hebben we het geweldig gehad in de wagen! Onderweg hebben we Dingo’s gespot, op stranden gereden en we hebben weer een Brown Snake gespot! Kamperen op Fraser is ietsjes anders dan kamperen op een camping. Als we moesten plassen moest er minstens 1 iemand mee met een lamp en een Dingo stok. Dit omdat er Dingo’s wild rondlopen. Een Dingo is een wilde hond, die je s’nachts niet wilt tegenkomen. We sliepen in tenten die comfortabel genoeg waren voor 1 persoon. Wij moesten ‘m delen met z’n 3en:P!

Back to basic werd eigenlijk best snel comfortabel na de 1e nacht en iedereen deed zijn/haar taak om alles schoon te houden. Kortom; de groep was geweldig!

Na Fraser Island waren we weer beland in Hervey Bay en vanuit daar vertrokken we naar Brisbane. Hier zou ik een Nederlands meisje ontmoeten die ik in Byron heb leren kennen en de 2 Zwitserse gasten gingen met ons mee naar Brisbane. Can it get any better?

Eenmaal aangekomen in Brisbane was mijn eerste ontmoeting met een slecht onderhouden hostel: Stinkende damp in de kamers en overal kakkerlakken. Nu had ik niet veel referentiemateriaal qua hostels in Australië maar dit vond ik slecht. Gelukkig zijn we 3/4e van de dag buiten en heeft het hostel een ware restaurantje/pub/discotheek.

Brisbane is de grootste stad in Queensland en heeft het meest volmaakte klimaat ter wereld. We hebben hier dan ook prachtige dagen gehad gevuld met BBQ’s, het Lone Pine Koala Sanctuary, uitgaan in een foute homobar (wisten wij veel?) en nog veel meer. Maar heb het meest genoten van het vele lopen in de stad, vooral met Lisette. 10km per dag is geen uitzondering en dat is precies waar deze stad voor gemaakt is; hardlopen. Met overal aangeduide plekken om te kunnen hardlopen, en routes die over bruggen gaan is dit de meest sportieve stad waar ik ooit ben geweest. Werkelijk iedereen sport hier!

Op een avond waren we lekker een biertje aan het drinken en kwamen Ken, Stefaan(nog een Belg die overgevlogen kwam uit Melbourne) en ik op het idee om een campervan te kopen! Geen hostels, eigen routes, en een investering dat op termijn zich gaat terugverdienen. In theorie een geweldig plan. De uitvoer hiervan is iets afgeweken. Het volgende gebeurde: We keken op internet naar een bedrijf dat campervans verkocht tegen een redelijke prijs. Wicked Campers was het bedrijf dat we moesten hebben. Bellen, afspraak gemaakt en de volgende dag stonden we een campervan met een Beavis & Butthead painting te bezichtigen. Ongeveer hier had een belletje moeten rinkelen. Uiteindelijk toch ervoor gegaan en 3 dagen later konden we onze campervan ophalen! We zaten af te tellen in het hostel en uiteindelijk was het zover: We mochten ‘m ophalen!

Met onze flitsende bus reden we naar een klein plaatsje Ipswich ongeveer 60km van Brisbane om daar boodschappen in te slaan voor ons grote avontuur. In de parkeergarage zaten we de boodschappen in te laden tot er een man ons naderde en vertelde dat onze bus het niet lang meer zal gaan redden. Hmm, de man heeft geen enkele reden om te liegen en hij kwam redelijk betrouwbaar over. We vroegen hem wat er aan de hand was. De motor heeft een knikkend geluid, en dat kan nooit goed zijn. Cool als dat we bleven hebben we hem bedankt voor het advies en zijn we meteen naar de dichtstbijzijnde camping gereden. Hier aan de campingbaas gevraagd of hij een mechanic kende. Gelukkig kende hij iemand die bij de RACQ (de Australische ANWB) werkt en die kan wel even komen kijken. De mechanic arriveerde en wist na een paar minuten te vertellen dat de motor het niet zal redden. Sh*t!!

De volgende ochtend zijn we om 6 uur opgestaan en zijn we direct naar Wicked Campers teruggereden om ons geld terug te vragen. Geen deals, geen fratsen maar gewoon ons geld terug. Dit hebben we duidelijk gemaakt en na een discussie van een uur(!) kregen we dan uiteindelijk ons geld terug. Oja, minus 300 dollar administratiekosten en een volle tank á 90 dollar. Dat voor lief genomen en we waren blij dat we van hen af waren. Oplichters!

En nu dan? Terug in het hostel in Brisbane beland met al onze kampeerspullen. 1 backpack en 1 daypack is al zwaar. Probeer een hele set kookgerei  en boodschappen á 20kg erbij en zware dingen tillen krijgt een andere betekenis. De volgende dagen stonden in het teken van een nieuwe campervan zoeken, en een job.

Een paar dagen later hadden we een goede campervan gevonden, en deze konden we bezichtigen bij een Australische man. We mochten bij hem thuis de campervan bekijken en dit voelde meteen een stuk beter. Hij bleek ook nog eens goede connecties te hebben want hij heeft ook nog een job voor ons geregeld in Darwin! Helaas hebben we dit (en vele andere jobs ) afgeslagen omdat het ons te ver was. De campervan is een 2persoons campervan, maar voor 3 is het perfect mogelijk! Alleen mag de politie er niet achterkomen. Gelukkig zijn onze ramen geblindeerd;). Airconditioning, weinig km’s, volledig uitgerust met stuurbekrachtiging. Dit klonk ons als muziek in de oren en we hebben de deal gesloten na mijn mooie afdingkunsten:P. Hoppa alles in orde gemaakt en de volgende dag konden we weer vertrekken naar Caloundra, Sunshine Coast!

Hier hebben we 2 dagen geweldig gekampeerd en zijn we content met onze keuze. Hier hebben we wat gezocht naar jobs en uiteindelijk gevonden dat niet te ver uit onze route was. Caboulture heet het plaatsje. Aardbeien plukken en accommodatie erbij, klinkt goed!

Eenmaal aangekomen werden we welkom geheten in het huis van een alleenstaande Australische man dat zijn huis onderverhuurd aan backpackers die werken. We deelden het huis met wat Aziatische mensen en dit vonden we een klein beetje vreemd (Een vooroordeel inderdaad alleen ze spraken geen woord Engels dus een terechte vooroordeel:P). Hopelijk is het geen dwangarbeid?

Het huis had werkelijk alles, en we hadden een kamer voor ons 3. Perfect! De volgende ochtend zouden we om half 6 vertrekken naar onze farm. We staan elke dag trouwens om 6 uur op want hier is het vroeg licht en warm! Aangekomen op onze farmjob kwamen we erachter dat er alleen maar Aziaten werkten. En geen enkele spreekt fatsoenlijk Engels, en de baas is nergens te bekennen. Dat is raar.. We plukten tot ongeveer 10 uur, want na een simpel rekensommetje zou het betekenen dat we ongeveer $3 per uur verdienen. Dat gaan we natuurlijk niet doen. En dan de Aziatische manager proberen uit te leggen dat onze kosten voor de accommodatie veel hoger ligt dan het loon en we daarom graag willen kappen met deze grap. Hij begreep er niks van dus heb hem uiteindelijk verteld dat we gaan en niet meer terug komen. Terug naar ons huis, spullen ingepakt en voor 12 uur waren we weer op de weg. We zijn toen naar een camping gereden om te gaan bedenken waar we nu heen willen. Tot ons geluk belden er 2 potentiële werkgevers in 5 minuten op; Mildura of Charters Towers was de keuze. We konden geen keuze maken want het is allebei 1500km rijden, en we hadden nogal schrik van onze slechte ervaring met een farmjob. Uiteindelijk de keuze gemaakt om naar Charters Towers te rijden om limoenen te gaan plukken. We moesten er wel over 2 dagen zijn. 1500km in 2 dagen, hoppa ik hou van rijden in Australië.  Geweldige views, kamperen, en vooral veel rijden. Op 4 uur rijden verwijderd van onze bestemming was er ineens een politie-controle!! Sh*t, en nu? Als ze erachter komen dat we met z’n 3en rijden in een 2persoons campervan zouden we niet aankomen op ons werk, een boete krijgen en niet door mogen rijden. Ken zat achterin en heeft snel zijn gordel onder zijn achterwerk weggewerkt maar het is nog steeds duidelijk zichtbaar dat er geen stoelen maar een bed achterin is ingebouwd. Een jonge agent kwam eraan en we moesten even naar de aangegeven plek rijden waar auto’s wat meer gecontroleerd worden dan een alcoholcontrole. Cool als dat we bleven gaf ik hem mijn rijbewijs en hij ging weg om te praten met een collega. Dit ziet er niet goed uit! Ze bekeken de campervan van buiten en deden een rondje om de wagen. We bleven zitten, met af en toe een lach naar de agent. Hij kwam terug en vroeg of ik had gedronken. ‘Nee meneer de agent, ik heb niet gedronken.’ Hij lachtte en vroeg waar we heen gingen. ‘Naar Charters Towers, we gaan daar heen om te werken.’ Hij lachtte alweer, en ik kon niet plaatsen waarom hij dat deed. Ik moest blazen, en daarna gaf hij mijn rijbewijs terug en zei dat ik voorzichtig moet rijden.

Stomverbaasd reden we weg, en we waren stil van de schrik. Ongelooflijk! Hij had sowieso gezien dat we illegaal bezig waren. We voelden ons de gelukkigste op aarde. Weer onderweg richting het Westen, waar de wegen en het landschap veranderd in een Outback situatie reden we naar onze farmjob.

We kwamen op afgesproken tijd aan in Charters Towers en hier kregen we onze werkinstructies en accommodatie. Nu zijn we dus hard aan het werk wat vooral limoenen plukken inhoud, veel op de tractor rijden en lol maken uiteraard;).

De planning is hier een paar weken te verblijven, om met Oud en Nieuw knallend het nieuwe jaar in te gaan in Cairns!

Leuk dat je de tijd nam om het allemaal te lezen en groetjes vanuit Down Under!

Groetjes Jamel